HYMNY DO DUCHA ŚWIĘTEGO O Stworzycielu, Duchu, przyjdź, Nawiedź dusz wiernych Tobie krąg, Niebieską łaskę zesłać racz Sercom, co dziełem są Twych rąk. Pocieszycielem jesteś zwan, I Najwyższego Boga dar, Tyś namaszczeniem naszych dusz, Zdrój żywy, miłość, ognia żar, Ty darzysz łaską siedemkroć, Bo moc z prawicy Ojca masz, Przez Boga obiecany nam, Mową wzbogacasz język nasz. Światłem rozjaśnij naszą myśl, W serca nam miłość świętą wlej, I wątłą słabość naszych ciał Pokrzep stałością mocy Twej. Nieprzyjaciela odpędź w dal I Twym pokojem obdarz wraz. Niech w drodze za przewodem Twym Miniemy zło, co kusi nas. Daj nam przez Ciebie Ojca znać, Daj, by i Syn poznany był, I Ciebie, jedno tchnienie Dwóch, Niech wyznajemy z wszystkich sił. Niech Bogu Ojcu chwała brzmi, Synowi, który zmartwychwstał, I Temu, co pociesza nas, Niech hołd wieczystych płynie chwał. Amen.
W Ręce Twoje, Panie oddaję ducha mego, broń mnie od nagłej niespodzianej i złej śmierci, Ojcze i Stworzycielu mój. Broń mnie we wszystkich dniach i nocach życia mego Boże Ojców naszych. Ześlij mi na pomoc Świętego Michała Archanioła, który by mnie strzegł i bronił od wszystkich nieprzyjaciół moich. Amen.Zdobywanie religijnej wiedzy nie kończy się wraz z przyjęciem Pierwszej Komunii Świętej czy – najpóźniej – po przyjęciu sakramentu bierzmowania. Poznawszy podstawy, powinniśmy potem stale znajomość prawd wiary i Słowa Bożego odnawiać i pogłębiać, by gmach wiary dziecięcej i młodzieńczej mógł stać się z czasem budowlą o trwałych i nienaruszalnych fundamentach. Taką budowlą, która pozwoli nam przetrwać różne życiowe burze, którą nie zachwieją żadne wichry wzniecane przez coraz to nowsze ateistyczne ideologie. „Moc Ducha Świętego” to książka, która w budowaniu gmachu wiary dojrzałej, niezachwianej i rozumnej ma pomóc. Ks. prof. Janusz Królikowski nadał jej charakter przystępnie i mądrze napisanego katechizmu, który można nazwać także przewodnikiem. Jest adresowana nie tylko do każdego bierzmowanego, ale do każdego wybierzmowanego katolika. Autor przekonuje bowiem, że sakrament bierzmowania jest „dla ludzi chcących osiągnąć dojrzałość. Jest on uzdolnieniem do bardziej odpowiedniego i zdecydowanego życia duchowego, które jest odpowiedzialnie uznane za cel życiowy człowieka. Bóg w Duchu Świętym wychodzi naprzeciw człowiekowi, aby stawał się on człowiekiem według wyższej miary”. Książka ks. prof. Królikowskiego to kompendium wiedzy o Duchu Świętym, o znaczeniu Jego darów i ich rozumieniu w świetle Ośmiu Błogosławieństw. To przewodnik dla każdego wierzącego. Postęp techniczny i technologiczny przynoszą wciąż nowe wyzwania i katolikowi często trudno jest ocenić je w świetle wyznawanej wiary – oprzyjmy się zatem na prawdach wyjaśnianych przez katolickiego księdza, profesora i wykładowcę teologii. Ks. prof. Królikowski opiera się zarówno na Piśmie Świętym, jak i na Tradycji, przywołuje myśli najważniejszych teologów w dziejach Kościoła łącznie ze św. Janem Pawłem II, przypomina piękne modlitwy do Ducha Świętego. To książka oficjalnie dopuszczona do nauczania religii, ale i do stałego z nią obcowania – czytania, rozmyślania, zastanawiania się i stosowania w codziennym życiu. Trzeba, by wyznawane od ponad dwóch tysięcy lat prawdy Chrystusowej wiary nie uległy zapomnieniu lub zubożeniu. Trzeba być jak często przywoływany w tej pięknie wydanej, bogato ilustrowanej książce św. Jan Paweł II – bardziej podobać się Panu Bogu, który ustanowił prawa niezmienne i sprawdzone, aniżeli ludziom, którzy są chwiejni i skłonni do ulegania szybko przemijającym Otrzymacie moc Ducha i będziecie świadkami Chrystusa „Poufałość wobec Boga i niewzruszoność wobec zła, trwanie w szczęśliwości jest w mocach Ducha”. Święty Bazyli Wielki (329/330–379)1 „Kto żyje z Ducha Chrystusowego, jeżeli nie Ciało Chrystusowe? […] Ty chcesz także żyć z Ducha Chrystusa? Bądź wobec tego w Ciele Chrystusa”. Święty Augustyn (354–430)2 „[Duszo], kochaj Boga Ducha Świętego słodko, który cię tak często miłosiernie pocieszając, odkupił z grzechu i umocnił w dobrym”. Święty Bonawentura (ok. 1217–1274)3 „[Dary Ducha Świętego] nie tylko są nieodłączne od miłości, lecz ściśle mówiąc, są jej głównymi właściwościami i przymiotami”. Święty Franciszek Salezy (1567–1622)4 „Nabożeństwo nasze do Ducha Świętego powinno być pierwszym wśród wszystkich nabożeństw”. Święty Paweł VI (1897–1978)5 „Jesteśmy […] w naszej epoce na nowo wezwani odwieczną, ale zawsze nową wiarą Kościoła, aby zbliżyć się do Ducha Świętego-Ożywiciela. […] Jest On Osobą Boską, która znajduje się w centrum wiary chrześcijańskiej i jest źródłem i mocą odnowy Kościoła”. Święty Jan Paweł II (1920–2005)6 „Pamiętam, że Ojciec dał mi kiedyś książeczkę do nabożeństwa, w której była modlitwa do Ducha Świętego. Powiedział mi, abym tę modlitwę codziennie odmawiał. Tak też staram się czynić” – to wyznanie papieża świętego Jana Pawła II (1920–2005)7 zasługuje na naszą uwagę, gdy chcemy wejść w tajemnicę i rzeczywistość sakramentu bierzmowania i nauczyć się nim owocnie żyć. Można powiedzieć, że był to papież, którego pontyfikat wyrósł z modlitwy, zwłaszcza z modlitwy do Ducha Świętego złączonej z prośbą o Jego dary. Z okazji pięćdziesiątej rocznicy święceń kapłańskich święty Jan Paweł II pisał: „Modlitwa o dary Ducha Świętego towarzyszyła mi od wczesnej młodości i w dalszym ciągu jestem jej wierny”8. Niewątpliwie w tej modlitwie odsłania się tajemnica jego wielkości i głębokiej przemiany duchowej, której dokonał w Kościele i w świecie. W jednej z wypowiedzi święty Jan Paweł II stwierdził, że modlitwa do Ducha Świętego podana mu przez ojca stała się jego największym i najbardziej twórczym i przemieniającym odkryciem duchowym. Takiego odkrycia potrzebujemy dzisiaj w Kościele wszyscy, dlatego zachodzi potrzeba odnowionego w swojej gorliwości zwrócenia się do sakramentu bierzmowania. W jego kontekście modlitwa do Ducha Świętego nabiera właściwej wymowy i staje się skuteczna, co znaczy, że przynosi duchowe rezultaty. Aby – podobnie jak młody Karol Wojtyła – dokonać odkrycia Ducha Świętego, potrzebujemy oprócz działania łaski Bożej, która zawsze jest pierwsza, inspiracji zewnętrznej. Mogą jej dostarczyć rodzice, katecheci, kaznodzieje, spotkani ludzie. Może jej też dostarczyć sięgnięcie do prostego narzędzia, którym jest zwyczajny katechizm, a jednak zarazem jedna z najważniejszych książek, którą wynalazł człowiek wierzący, troszczący się o rozwój wiary i Kościoła. Święty Tomasz z Akwinu (zm. 1274 r.) pisał: „Wiara zasadniczo rodzi się w sposób wlany, to znaczy przez chrzest. Określenie jej płynie jednak z przepowiadania w ten sposób, że człowiek uczy się swojej wiary przez katechizm”9. Katechizm jest po prostu przewodnikiem chrześcijanina. Na wiarę składają się dwa bardzo różne czynniki, które działają też w zróżnicowany sposób. Obydwa są jednak niezbędne. Pierwszy – to działanie samego Boga, Jego łaska wraz z cnotami boskimi, czyli wiarą, nadzieją i miłością. Drugi – to czerpiące swoją powagę od Chrystusa nauczanie powierzone Apostołom, nauczycielom wiary, papieżowi i biskupom, którego echem jest cały Lud Boży. Syntezę nauczania kościelnego, czyli tego drugiego czynnika, otrzymujemy do dyspozycji w katechizmach. Dlatego odwoływanie się do nich w naszej wierze jest czymś podstawowym i niezastąpionym. Katechizm nie jest książką dla dzieci, ale dla każdego chrześcijanina, i to przez całe życie. W tym miejscu zostaje zaproponowany przewodnik, będący właściwie „katechizmem bierzmowanych”, przeznaczony zarówno dla tych, którzy przygotowują się do przyjęcia sakramentu bierzmowania, jak również dla tych, którzy go już przyjęli i chcą z niego teraz owocnie korzystać w swoim życiu duchowym. Ten sakrament dawany jest raz na zawsze, ale życie nim musi się stale odnawiać i pogłębiać, gdyż tylko w ten sposób nie zestarzeje się i będzie ciągle bijącym źródłem żywotności duchowej. Miał więc rację święty Ambroży, gdy podkreślał, że katecheza po przyjęciu sakramentu jest o wiele ważniejsza niż ta, którą prowadzi się przed jego przyjęciem. Do nowo ochrzczonych mówił: „Teraz czas nakazuje mówić o tajemnicach i wyjaśnić istotę sakramentów. Gdybyśmy przed chrztem uznali za właściwe przekazanie tej wiedzy ludziom jeszcze niewtajemniczonym, mogłoby to uchodzić raczej za zdradę aniżeli za pouczenie. Światło tajemnic zresztą lepiej przenika do tych, którzy nie otrzymują poprzednio jakiegoś wyjaśnienia”10. To samo można powiedzieć o sakramencie bierzmowania. Wiara, w tym także bierzmowanie jako jej element sakramentalny, domaga się pogłębionego poznania. Oznacza to, że trzeba się jej po prostu stale uczyć, poznawać jej treści i sposoby wyrażania się, aby odnosić ją do siebie i do swoich poczynań. „Nie ma milszego pokarmu dla duszy nad poznanie prawdy” – mówił starożytny pisarz chrześcijański Laktancjusz (zm. 330 r.)11. Kontynuując tę wypowiedź, możemy powiedzieć, że nie ma nic wznioślejszego i zarazem bardziej użytecznego niż poznanie prawdy o Bogu i o relacji do Niego człowieka, które jest jego życiodajnym pokarmem. Ważnym elementem uczenia się wiary jest odniesienie do tych, którzy nas w niej poprzedzili. Dlatego przywołujemy tu postacie wielu świętych, czerpiąc także z ich myśli, w których wyrażali oni swoją wiarę i swoje doświadczenia duchowe, do których doprowadziła ich wiara. Są oni „artystami” wiary. Warto więc zapatrzeć się na zostawione przez nich dzieła, promieniujące stale żywotnością i aktualnością, nawet jeśli narodziły się wiele wieków temu. Za szczególnego przewodnika naszych refleksji obieramy wspomnianego już świętego Tomasza z Akwinu, wielkiego mistrza duchowego, który skutecznie prowadził przez życie nieskończoną liczbę wierzących. Niniejszy przewodnik odbiega treścią od tych rozpowszechnionych dzisiaj katechizmów dla bierzmowanych, które powszechnie proponuje się i wykorzystuje w ramach przygotowania do przyjęcia tego sakramentu. Przedstawiają one, owszem, jakąś syntezę wiary, ale na ogół mało udaną i tym samym nieskuteczną z formacyjnego punktu widzenia, bo sprowadzoną jedynie do zestawu pytań i odpowiedzi. Niejednokrotnie pytania i odpowiedzi dotyczą treści, których nie uwzględnia program nauczania religii, a właściwie rzecz biorąc, ograniczają się do abstrakcyjnych formułek, które niewiele wyjaśniają i nie formują. Tradycyjna zasada katechetyczna i formacyjna, szeroko obecna już w starożytnych katechezach mistagogicznych, to znaczy polegających na wyjaśnianiu poszczególnych elementów i słów obrzędu, za pośrednictwem których jest sprawowany sakrament, stwierdza, że przygotowanie do przyjęcia któregoś z sakramentów powinno odpowiadać jego naturze. Powinno zatem wyjaśniać, czym dany sakrament jest, oraz pokazywać, w jaki sposób korzystać z niego w codziennym życiu chrześcijańskim. Kierując się tą zasadą, zostanie tutaj wyjaśnione, czym jest bierzmowanie, a następnie zostanie zwrócona uwaga, w jaki sposób jego duchową moc włączyć w chrześcijańskie dążenie do dojrzałości duchowej, której wypełnieniem jest świętość. *** Składam w tym miejscu podziękowanie księdzu Piotrowi Turkowi, katechecie z Dębicy, który w ubiegłym roku zainteresował się proponowanym tutaj ujęciem bierzmowania i przygotował cykl rozmów na temat darów Ducha Świętego, owocnie proponując je na YouTube kandydatom do bierzmowania nie tylko z Dębicy. Dziękuję jego uczniom: Katarzynie Wiercioch, Martynie Kosibie, Gabrieli Cyganowskiej i Michałowi Klipie, którzy jako pierwsi czytali niniejszy przewodnik bierzmowanych, nanosili uwagi i stawiali pytania, aby był on dostosowany do możliwości i wrażliwości przygotowujących się do bierzmowania i tych, którzy po jego przyjęciu chcą niejako uruchomić łaskę, której on udziela. Nie byłoby tego przewodnika bez inicjatywy pana Adama Sosnowskiego, który jako pierwszy poważnie zainteresował się sprawą wydania nowego „katechizmu bierzmowanych”, czego nie uczynili, przywiązani do starych schematów, odpowiedzialni za nauczanie religii i katechizowanie, mimo że takie propozycje wielokrotnie słyszeli. Dziękuję mu za tę inicjatywę. Oby wydała spodziewane owoce!
Nowenna do Ducha Świętego - DZIEŃ IV. Sekwencja do Ducha Świętego: Przybądź, Duchu Święty, Ześlij z nieba wzięty, Światła Twego strumień. Przyjdź, Ojcze ubogich, Dawco darów mnogich, Przyjdź, światłości sumień! O najmilszy z Gości, Słodka serc radości, Słodkie orzeźwienie. W pracy Tyś ochłodą, W skwarze żywą wodą,Zaproszenie Trwamy w nowennie przed Uroczystością Zesłania Ducha Świętego - Zapraszamy na wspólną modlitwę codziennie przed wieczorną Mszą świętą, tj. 17:40. Na dziewięć dni przed Niedzielą Zesłania Ducha Świętego trwamy na wspólnej modlitwie podobnie jak apostołowie, którzy modlili się po wniebowstąpieniu Pana Jezusa czekając na zapowiedziane przez Niego zesłanie Ducha nowenna do Ducha Świętego przypada w maju i czerwcu, dlatego łączy się ją z nabożeństwami majowymi czy też czerwcowymi w następujący sposób:Po wystawieniu Najświętszego Sakramentu można zaśpiewać hymn: “O Stworzycielu, Duchu, przyjdź” lub sekwencję: “Przybądź, Duchu Święty” czy też inną pieśń do Ducha wstępna: Duchu Święty, Boże, który w dniu narodzin Kościoła raczyłeś zstąpić widomie na apostołów, aby oświecić ich rozum, zapalić serca, utwierdzić w wierze i życie ich uświęcić, błagamy Cię najgoręcej w czasie tej nowenny, abyś również nam raczył udzielić tych samych darów dla naszego uświęcenia i wzrostu chwały Bożej. Przez Chrystusa, Pana naszego. poszczególne dni nowenny: Dzień pierwszy - W ostatnim dniu oktawy Święta Namiotów, Jezus "zawołał donośnym głosem: Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie, niech przyjdzie do Mnie i pije! A powiedział to o Duchu, którego mieli otrzymać wierzący w Niego" (J 7, się:Panie Jezu Chryste, jak drzewo po przyjęciu wody rozwija się i przynosi owoce, również i my pragniemy przyjąć łaskę Ducha Świętego i przynosić owoce cnót. Amen. Pismo Święte poucza:"Bóg zbawił nas przez obmycie odradzające w Duchu Świętym, którego wylał na nas obficie przez Jezusa Chrystusa, Zbawiciela naszego, abyśmy usprawiedliwieni Jego łaską, stali się w nadziei dziedzicami życia wiecznego" (Tt 3,5-7).Módlmy się:Boże, który w Chrzcie Świętym obficie wylałeś na nas Ducha Świętego, spraw łaskawie, aby wspierał On nasze pragnienie nieba, aby nas zachęcał, uczył, oświecał, pocieszał, umacniał, leczył, usprawiedliwiał i zbawiał. Amen. Dzień trzeci - Pismo Święte poucza:"Wszyscyśmy w jednym Duchu zostali ochrzczeni, aby stanowić jedno ciało: czy to Żydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni. Wszyscyśmy też zostali napojeni jednym Duchem" ( 1 Kor 12,13).Módlmy się:Duchu Przenajświętszy, Boże jedności, zgody i pokoju, błagamy Cię pokornie, abyś zawsze jednoczył wszystkich wierzących w Chrystusa w Jego świętym Kościele. Amen. Dzień czwarty - Pismo Święte poucza:"Bóg jest tym, który umacnia nas wespół z wami w Chrystusie i który nas namaścił. On też wycisnął na nas pieczęć i zostawił zadatek Ducha w sercach naszych" (2 Kor 1,21-22).Módlmy się:Duchu Święty, dziękujemy Ci za to, że nas opieczętowałeś Bożym podobieństwem, które jest zadatkiem szczęścia wiecznego i wezwaniem do świętości. Amen. Pismo Święte poucza:"Duch przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak, jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami. Ten zaś, który przenika serca, zna zamiar Ducha, wie, że przyczynia się za świętymi zgodnie z wolą Bożą" (Rz 8,26-27).Módlmy się:Panie Jezu Chryste, dzięki mieszkającemu w nas Duchowi Świętemu, modlitwa nasza zdolna jest ujarzmić szatana i pokusy świata, a także zdolna jest wielbić Ciebie wraz z Ojcem i Duchem Świętym. Amen. Pismo Święte poucza:"Postępujcie według ducha, a nie spełnicie pożądania ciała. Owocem ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie. Mając życie od Ducha, do Ducha się też stosujmy" (Ga 5, się:Panie, pomnóż w nas wiarę w Ciebie i zawsze nas oświecaj światłem Ducha Świętego, abyśmy postępowali według ducha i cieszyli się jego owocami. Amen. Pismo Święte poucza:"Czyż nie wiecie, że ciało wasze jest świątynią Ducha Świętego, który w was jest, a którego macie od Boga, i że już nie należycie do samych siebie? Za wielką bowiem cenę zostaliście nabyci. Chwalcie więc Boga w waszym ciele" (1 Kor 6,19-20).Módlmy się:Boże, dopóki żyjemy w ciele, walczymy ze złem, spraw przeto, abyśmy umieli opanować wszelkie pokusy i popędy przy pomocy mieszkającego w nas Ducha Świętego, abyśmy żyli wiecznie. Amen. Pismo Święte poucza:"Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani serce człowieka nie zdołało pojąć, jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują. Nam zaś objawił to Bóg przez Ducha - Duch przenika wszystko, nawet głębokości Boga samego" (1 Kor 2, 1 ).Módlmy się:Przybądź, Duchu Święty, napełnij serca Twoich wiernych i zapal w nich ogień Twojej miłości, abyśmy miłowali Boga całym sercem i otrzymali wieczne szczęście. Amen. Dzień dzięwiąty - Pismo Święte poucza:"Kiedy nadszedł dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wichru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić (Dz 2,1-4).Módlmy się:Duchu Święty, który sprawiłeś, że apostołowie mówili różnymi językami, spraw abyśmy w życiu chrześcijańskim potrafili mówić językiem słów, językiem czynów, językiem przykładu i wszystkimi możliwymi językami dla pomnożenia chwały Bożej. Amen. 4. Ojcze Nasz…5. Módlmy się:Boże, Ty otworzyłeś nam bramy życia wiecznego, wywyższając Chrystusa i zsyłając nam Ducha Świętego, spraw, aby tak wielkie dary umocniły nasze oddanie się Tobie i pomnożyły naszą wiarę. Przez Chrystusa, Pana naszego. Litania Loretańska do Najświętszej Maryi Panny (lub do Serca Pana Jezusa)7. Zakończenie nabożeństwa błogosławieństwem eucharystycznym. . 434 279 375 459 189 634 589 347